Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
hünərli — sif. və is. 1. Bacarıqlı, məharətli, qabiliyyətli, qeyrətli, əlindən iş gələn. Hünərsiz özgəyə güvənər, hünərli özünə. (Ata. sözü). 2. Qoçaq, igid, cəsur, cürətli. Gündüzlər hünərli görünən qazaq; Qaranlıq düşəndə olur yapalaq. H. K. S.. Bayındır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əzəli — sif. <ər.> Zamanca başlanğıcı, ibtidası olmayan (əbədi müqabili). Kəhkəşan südlü nəhri andıraraq; Əzəli bir kitab oxurdu mana. H. C.. Bu doğrudur, sevda olur əzəli; Mən şairəm həyatımdan bezəli. Ə. C.. Həyatın əzəli bir qanunu var; İşsiz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
holansız — (İmişli) 1. hünərsiz 2. tənbəl. – O, holansızın biridi, iş görməz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bihünər — f. 1) hünərsiz; 2) istedadsız, bacarıqsız … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kəmhünər — f. və ə. hünərsiz, qorxaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bihünər — sif. <fars.> Hünərsiz, bacarıqsız. Kərəmsiz kimsəni hər yerdə gördüm, bihünər gördüm. M. V. V.. . . Heç kafər bəndəyə düçar olmasın; Ev eşiyi murdar, bihünər gözəl. Q. Z … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dünya — is. <ər.> 1. Bir küll olaraq maddənin bütün formalarının məcmusu; kainat. Dünyanın əmələ gəlməsi. 2. Yer kürəsi, yer üzü, aləm. Dünyanın qitələri. Dünyanı dolaşmaq. Dünyada elə bir qüvvə yoxdur ki, bizə qalib gəlsin. – Bütün dünyanı gəzsən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qiymətsiz — sif. 1. Heç bir qiyməti, dəyəri olmayan; dəyərsiz. Qiymətsiz əşyalar. 2. məc. Heç bir əhəmiyyəti olmayan. Necə qiymətsiz imiş böyük eşqim, hünərim; Kim bilir ki, dürr ilə varlanmış bir ümmanam. Şəhriyar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
